Przejdź do treści

Smart Fire Protection

Jak wygląda proces wykonania symulacji rozwoju pożaru CFD w przypadku potrzeby potwierdzenia skuteczności oddymiania klatki schodowej?

Co kryje się pod pojęciem symulacji rozwoju pożaru CFD?

Symulacja rozwoju pożaru CFD (Computational Fluid Dynamics) to komputerowe odwzorowanie zjawisk towarzyszących pożarowi – takich jak: rozprzestrzenianie się dymu, zmiany temperatury, ruch powietrza i gazów pożarowych, działanie systemów oddymiania lub nadciśnienia.

Wykonuje się ją w specjalistycznych programach (np. FDS – Fire Dynamics Simulator) przy użyciu równań fizycznych opisujących przepływ ciepła i gazów w trójwymiarowej przestrzeni.

Kiedy jest potrzebne potwierdzenie skuteczności oddymiania klatki schodowej symulacją rozwoju pożaru CFD?

Symulację CFD wykonuje się w sytuacjach, gdy:

  • Standardowe podejście obliczeniowe (np. zgodne z PN-EN 12101-6, wytycznymi CNBOP lub wymaganiami PN-B-02877-4:2025-07) nie jest możliwe lub nie daje jednoznacznych wyników.
  • Projekt przewiduje nietypowe rozwiązania architektoniczne, np. przeszklone klatki schodowe, atria, systemy zintegrowane z wentylacją bytową.
  • Występują odchylenia od przepisów budowlanych i potrzebna jest analiza przypadku.
  • Zamawiający lub rzeczoznawca żąda dowodu skuteczności działania systemu oddymiania. 
  • Konieczne jest potwierdzenie warunków bezpiecznej ewakuacji (widoczność, temperatura, stężenia toksyczne).

Jak wygląda proces wykonania symulacji rozwoju pożaru CFD w przypadku potrzeby potwierdzenia skuteczności oddymiania klatki schodowej?

  1. Zdefiniowanie celu, np. sprawdzenie, czy system skutecznie usuwa dym poza obiekt, ocena wpływu warunków atmosferycznych na system oddymiania.
  2. Zebranie danych wejściowych: projekt budowlany budynku (architektura, instalacje sanitarne); projekt systemu oddymiania (m.in. parametry urządzeń oddymiających, parametry napowietrzania); scenariusz pożaru (lokalizacja, moc pożaru, czas rozwoju).
  3. Modelowanie geometryczne: stworzenie modelu 3D budynku w programie (np. PyroSim); ustawienie parametrów fizycznych źródło pożaru (HRR – heat release rate), właściwości dymu, temperatury; ustawienie siatki obliczeniowej (mesh).
  4. Zdefiniowanie scenariuszy, np. pożar na parterze klatki schodowej, pożar w jednej strefie dymowej.
  5. Zdefiniowanie kryteriów oceny analizy numerycznej CFD, np. czas oddymiania.
  6. Przeprowadzenie symulacji: wykonanie obliczeń trwających od kilku godzin do kilku dni.
  7. Analiza wyników: widoczność (min. 10 m przy ewakuacji), temperatura i stężenie toksycznych gazów (np. CO).
  8. Opracowanie raportu: graficzne i tekstowe przedstawienie wyników, porównanie z wymaganiami norm i przepisów.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *